Górecki Julian OMI
Julian Górecki urodził się 6 stycznia 1902r., w miejscowości Łopienno w diecezji gnieźnieńskiej w rodzinie Stanisława (z zawodu kupca) i matki Gabrieli z domu Szulc. Szkołę powszechną rozpoczął w Łopiennie, gdzie mieszkał do jedenastego roku życia, a ukończył w Wągrowcu. W okresie od kwietnia 1913 do stycznia 1919 r. uczęszczał do gimnazjum to matematyczno-przyrodniczego w Gnieźnie. Następnie uczył się w gimnazjum w Poznaniu, gdzie przebywał do 1921r. Naukę gimnazjalną musiał przerwać, gdyż wziął czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920r. Po zakończeniu działań wojennych w 1921 r. wstąpił do zakonu ojców oblatów NMP.
3 marca 1921 przeszedł do junioratu oblackiego w Krotoszynie.
Dom Oblacki w Krotoszynie
Po maturze 14 sierpnia 1921r. wstąpił do nowicjatu w Markowicach. Był w nim razem z Józefem Cebulą, Feliksem Adamskim i Pawłem Grzesiakiem. Razem z nimi złożył pierwsze śluby zakonne 15 sierpnia 1922r.
Spis juniorów i nowicjuszy w Krotoszynie
Ponieważ w Polsce nie było wtedy jeszcze scholastykatu, całą czwórkę wysłano do scholastykatu w Leodium (Liège) w Belgii. Po ukończeniu pierwszego roku filozofii i złożeniu drugich ślubów czasowych 15 sierpnia 1923r. frater Cebula wraz z fratrem Góreckim zostali odwołani do Polski. Przybyli do Lublińca, do oblackiego Małego Seminarium 8 września 1923r. Tam mieli kontynuować studia filozoficzno-teologiczne i zarazem być nauczycielami juniorów. Juniorat w Lublińcu został otwarty 25 marca 1922r.
Małe Seminarium Duchowne w Lublińcu
Trudno było pogodzić własne studia z pracą nauczycielską wśród młodszych, ale nie było innego wyjścia. Rok szkolny 1923/4 rozpoczęło w Lublińcu 140 juniorów. Jako kleryk wykładał w Małym Seminarium Duchownym w Lublińcu matematykę i nauki przyrodnicze. Wykłady te kontynuował także po święceniach kapłańskich, do 1930r. Śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1925 r. w Krobi.
Kadra Pedagogiczna i uczniowie Junioratu w 1923r.
Ojciec Julian Górecki - stoi drugie od prawej strony
18 grudnia 1926r. wraz z późniejszym superiorem junioratu w Lublińcu, a później superiorem i mistrzem nowicjuszy w Markowicach fr. Józefem Cebulą otrzymał w katedrze katowickiej z rąk ks. bpa Arkadiusza Lisieckiego święcenia subdiakonatu. Święcenia kapłańskie wraz z diakonami Feliksem Adamskim, Pawłem Grzesiakiem i Józefem Cebulą otrzymał 5 czerwca 1927r. w Katowicach również z rąk ks. bpa Arkadiusza Lisieckiego.
Ojciec Julian Górecki
Po święceniach kapłańskich nadal pozostał profesorem w Lublińcu, gdzie przez kilka lat był zastępcą superiora, czyli pierwszym radnym domowym. W 1930r. został kierownikiem bursy gimnazjalnej w Lublińcu, a także sprawował funkcję prefekta w Państwowym Gimnazjum im. Adama Mickiewicza.
ksiądz Julian Górecki - w środku, wśród "Opolan"
przed budynkiem bursy gimnazjalnej (rok 1931)
W lipcu 1931r. został mianowany superiorem scholastykatu w Krobi, a po pięciu latach, w lipcu 1936r., superiorem w Kodniu.
Już pierwszego dnia okupacji sowieckiej Kodnia 26 września 1939r. zakonnicy zostali na kilka godzin aresztowani. Przed wywózką w głąb ZSRR uratował Oblatów - operatywny superior. W drugiej połowie października 1939r., ojciec Górecki wraz z ojcem Franciszkiem Kowalskim (prowincjałem) zostali aresztowani przez Niemców i przetrzymywani w więzieniu, jako gwaranci spłaty kontrybucji nałożonej przez Niemców na mieszkańców Kodnia. Po wpłaceniu pieniędzy - zostali zwolnieni. Gdy w 1940r. w Kodniu - pojawiła się 98 osobowa grupa przesiedleńców z poznańskiego (z tzw. Warthelandu), jedynie oblaci z księdzem Julianem ich wspierali.
Kodeń - widok na klasztor oblatów, lata 30-te XX wieku
Po raz kolejny Julian Górecki został aresztowany przez Gestapo - 31 maja 1943 r. z powodu zbytniej aktywności w kodeńskiej placówce Rady Głównej Opiekuńczej i umieszczony został w więzieniu w Białej Podlaskiej. Później pisał, że znajomość języka niemieckiego ułatwiała mu pewne porozumienie z Niemcami we więzieniu. W czasie jednego z przesłuchań prowadzonego przez oficera SS rodem z Austrii znalazł u niego zrozumienie, a ten pomógł w zwolnieniu z więzienia.
Po wyjściu z więzienia - 19 czerwca, o. Fr. Kowalski OMI namówił Juliana Góreckiego do jak szybkiego opuszczenia Kodnia. Zakonnik będąc posłuszny woli przełożonego, na początku lipca opuścił kodeńską placówkę, unikając zapewne kolejnego aresztowania i osadzenia w obozie koncentracyjnym. Udał się do Warszawy, gdzie wstąpił w szeregi Armii Krajowej. Tam wstąpił do Służby Duszpasterskiej Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej - przyjmując ps. "Herba". Pracował między innymi przy wyrabianiu i fałszowaniu dokumentów. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim, w którym pełnił funkcję kapelana okolicznościowego. Stale nosił przy sobie oleje św. i środki opatrunkowe. Zawsze służył pomocą rannym.
Ksiądz Julian Górecki
Po upadku Powstania Warszawskiego, 6 października 1944 r. opuścił Warszawę bardzo chory i przez obóz w Pruszkowie trafił do Krzeszowic, gdzie był intensywnie leczony. W grudniu 1945 przybył do Wielkopolski. Jednocześnie doszedł do przekonania, że życie zakonne nie jest dla niego, więc poprosił o przyjęcie do diecezji poznańskiej. 21 marca 1947 r. dekretem kardynała Hlonda, prymasa Polski, został zwolniony ze ślubów i definitywnie inkardynowany do diecezji poznańskiej. Zaczął pracować jako kapłan diecezjalny. Objął wówczas administrację parafii w Gołanicach i Krzycku Małym.
Od 15 sierpnia 1948 do 30 maja 1958 był proboszczem w sanktuarium maryjnym w Górce Duchownej koło Leszna. 15 listopada 1948r. otrzymał dodatkowo zarząd kościoła parafialnego oraz beneficjum w Bojanowie Starym. Z dniem 1 czerwca 1958 r. decyzją kurii biskupiej został przeniesiony do parafii Kunów koło Gostynia.
Ksiądz Julian Górecki - siedzi pierwszy po lewej stronie, 1956r.
Ks. Julian Górecki był filatelistą, kolekcjonował znaki pocztowe z motywami religijnymi. Członkowie Klubu „Święty Gabriel” zawdzięczają mu bezpośrednią pomoc w zorganizowaniu 7 lipca 1957 w Górce Duchownej pierwszego zjazdu, na którym został wybrany na prezesa Stowarzyszenia Filatelistów Polskich pod wezwaniem Świętego Gabriela. Nie mógł jednak rozwinąć działalności ze względu na brak zgody ze strony ówczesnych władz państwowych.
Logo Klubu Zbieraczy Znaków Pocztowych o Tematyce Religijnej
"Święty Gabriel", kultywujące tradycje Stowarzyszenia
Jako proboszcz udziela się społecznie. Uhonorowano go za pracę patriotyczną, społeczną i pomoc ludziom: Srebrnym Krzyżem Zasługi (1951), Złotym Krzyżem Zasługi (1954), Medalem Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1969) i Odznaką Honorową PCK (1971).
Zmarł w Kunowie 19 stycznia 1972r. i został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Na podstawie:
Martyrologium polskich oblatów 1939-1945", Józef Pielorz, Poznań 2005
Stosunki społeczno-polityczne w Kodniu w latach 1918-1944 - Andrzej Tłomacki, 2018r.
Struktura narodowościowo-wyznaniowa Kodnia w latach 1918-1944 - Andrzej Tomacki, 2019r.
Wojskowa służba kapelańska w czasie II wojny światowej - Dariusz Chodyniecki
http://zgpzf.pl/
http://gaso-gostyn.pl/aktualnosci/parafia-w-kunowie.html
https://www.parafiastarebojanowo.pl/proboszczowie
https://oblaci.pl