Kino "Apollo"
Budynek narożny od strony północnej rynku - gdzie w połowie lat 20-tych rozpoczęło działalność kino "Apollo" - od 1886r. do 1921r. należał do Hermanna Gurassa z Olesna, który uruchomił tutaj wytwórnię wody sodowej i lemoniady "Selterwasser un Limonade Fabrik".
Budynek Fabryki Wody Sodowej - Hermanna Gurassa na lublinieckim rynku
- na wprost, widoczna reklama firmy
W 1921r. budynek, oraz sąsiadującą z nią parcelę kupiła wdowa po restauratorze - Anna Lubojańska i urządziła w nim skład towarów spożywczych oraz restaurację. Najprawdopodobniej sama zarządzała "szynkiem" który przylegał do budynku, zaś główną cześć parceli przepisała na (syna?) Jerzego Lubojańskiego.
W 1926 roku pan Lubojański postanowił przebudować skład - na jak to ówcześnie nazywano "kinematograf" i tak w 1927r. otwarł "Kino Apollo". W książkach adresowych - kino znajduje się na Rynku pod numerem 9.
Żołnierze 74 pułki piechoty w tle - kino Apollo (1929r)
Początkowo kino mieściło 150-200 osób. Tuż pod ekranem zasiadał kilkuosobowy zespół - taperów, który na żywo ubogacał seanse filmowe. Lubojański do prowadzenia kina zatrudnił - Wawrzyńca Szymę. Do 1929r. kino oferowało filmy w wersji z napisami polskimi i niemieckimi. W maju 1929r. (6 i 10 maja) w kinie Apollo doszło do rozruchów i awantur. Ich bezpośrednim powodem było pobicie na dworcu w Opolu polskich aktorów Teatru Polskiego, do którego doszło 30 kwietnia,a także odezwa do mieszkańców Śląska - by bojkotowali kina, w których pojawiają się napisy w języku niemieckim.
Informacja o pobiciu aktorów w "Polsce Zachodniej" (12 maja 1929r)
Tuż po tych wydarzeniach - kino przeszło generalny remont - powiększono salę tak by mieściło ono 300 widzów, zakupiono także nowoczesną kamerę i sprzęt by móc wyświetlać filmy dźwiękowe. Był to strzał w 10.
Pieczątka z kina "Apollo" na folderze promującym film "Uroda życia" (1930-1931)
Trzy lata później, w 1932r. kino było czynne 4 dni w tygodniu i było jedynym w Lublińcu, a jego repertuar aż do 1939r. zamieszczały poczytne gazety śląskie "Siedem groszy" czy "Kurier Wieczorny".
Fragment rynku lublinieckiego. W głębi kino "Apollo" (lata 30-te)
Fragment rynku lublinieckiego - w głębi Kino Apollo zima 1936/37.r
Rynek. Po prawej stronie widoczne - Kino Apollo
Opis wnętrza kina podaje w swoim opracowaniu pan Andrzej Musioł: "Siedzenia wykonane były z drewna giętego. Kabinę operatora stanowiła przybudówka z tyłu budynku od strony ul. Wąskiej. Na wyposażeniu znajdował się projektor „ERNEMANN 2” firmy „Zeiss” z Drezna. Od strony rynku była drewniana kasa, która znajdowała się we wnęce, mieszczącej również gabloty reklamujące repertuar kina. Kasę zamykano na składaną, przesuwaną kratę żelazną."
Lubliniecki rynek. W głębi kino "Apollo" (rok 1938-1939)
Kino "Apollo" - działało także w czasie II wojny światowej. Do 1941r. było własnością Jerzego Lubojańskiego, jednak w 1941r. zostało zarekwirowane.
Rynek lubliniecki i kino "Apollo" - rok 1940
Sąsiadujący szynk - został zamieniony na sklep owocowo warzywny, zaś kino oddano w ajencję niemieckiemu powiernikowi Kurtowi Grosserowi.
Reklama Teatru Świetlnego "Apollo" - 1942r.
Na podstawie:
Lubliniec - z dziejów miasta na Górnym Śląsku, Jan Fikus
Tygodnik Powiatowy na Powiat Lubliniecki 1926, 1928
Śląskie Miscellanea tom 10
Śląskie kina między wojnami czyli Przyjemność upolityczniona, Urszula Biel
Książki adresowe z lat: 1925, 1927, 1928, 1930,
Kalendarz wiadomości filmowych z lat: 1927, 1929,1933, 1934,
Ślaskie Wiadomości Statystyczne 1934-1938
Polska Zachodnia nr 129 z 1929r.
Zdjęcia
FotoPolska
Lubliniec - z dziejów miasta na Górnym Śląsku, Jan Fikus
Tygodnik Powiatowy na Powiat Lubliniecki 1926, 1928
Zbiory: Krzysztof Brzezina, Andrzej Gatys
Polska Zachodnia nr 129 z 1929r.
Archwum Allegro
Haimat Kalender Loben 1942