Lubliniec - Ocalić od zapomnienia

Józef Cierpioł

Józef Jakub Cierpioł urodził się w Chwostku (koło Lublińca) 22 maja 1873r. w rodzinie Jakuba i Eufemii (z domu Halemba). 28 października 1905r. ożenił się z Anną z domu Zierbock, córką leśniczego w Lisowie. Państwo Cierpiołowie doczekali się licznego potomstwa - bo aż 11 dzieci. Jednym z nich był Paweł Cierpioł ps. Makapol, w czasie II wojny światowej dowódca AK w Rybniku, zaś po jej zakończeniu prowadził walkę z komunistami (został zamordowany przez UB w 1947r.)

Józef Cierpioł był rolnikiem, utrzymywał się z niewielkiego gospodarstwa, pracował także jako furman. Uczestnik I wojny światowej - prawdopodobnie żołnierz Infanterie Regiment Nr 51 (51 Pułku Piechoty), ranny w listopadzie 1914r.

 
Anna i Józef Cierpiołowie

Podczas Plebiscytu w 1921r. w domu Cierpiołów w Chwostku miało odbywać się głosowanie dla mieszkańców miejscowości. Wyniki głosowania dla wsi (dwór) Chwostek były korzystne dla Polski, za przyłączeniem do niej głosowało 30 osób, zaś za Niemcami oddano 17 głosów.

Według informacji rodzinnych - uczestnik III Powstania Śląskiego, podczas którego miał pełnić funkcję dowódcy oddziału w rejonie Chwostek, Hadra, Mochała. W powstaniu uczestniczyli także jego dwaj najstarsi synowie: Jan i Józef.

Za zaangażowanie w Powstania Śląskie odznaczony: Krzyżem na Śląskiej Wstędze Wolności i Zasługi w maju 1929r. z okazji rocznicy wybuchu III Powstania Śląskiego, oraz Gwiazdą Górnośląską w dniu 3 maja 1931r. Co ciekawe "Gwiazdę" - przyznał Cierpiołowi - Rudolf Kornke, który w 1919r. był wysłannikiem Komitetu Wykonawczego POW na powiat lubliniecki. Być może panowie dobrze się znali.

W 1922r. Józef Cierpioł został wybrany do Zarządu Kółek Rolniczych w Powiatowym Wydziale do spraw furmanów. Od 1929r. przewodniczył oddziałowi Powstańców Śląskich w Chwostku.


Józef Cierpioł

Wybucha II wojna światowa. 12 września 1939r. Józef Cierpioł zostaje aresztowany przez Niemców i przewieziony do KL Buchenwald, gdzie otrzymał numer obozowy -  8769. W obozie pracuje w magazynie odzieży. W październiku 1940 r. został wysłany do KL Dachau (otrzymuje numer 8392). W lipcu 1941 r. zostaje ponownie przewieziony do Buchenwaldu. Tym razem zostaje przydzielony do pracy polegającej na usuwaniu korzeni ściętych drzew. Dla prawie 70 letniego Józefa Cierpioła praca ta okazała się zabójcza. Wycieńczony i chory trafił najpierw do obozowej izby chorych, której już nie dane mu było opuścić. Zmarł w obozie 15 listopada 1941r. Jako przyczynę śmierci wskazano „nieleczone zapalenie płuc”. Jego zwłoki zostały najprawdopodobniej spopielone w KL Buchenwald, gdzie od połowy 1940 r. funkcjonowało krematorium.

Nazwisko Józefa Cierpioła zostało upamiętnione na tablicy przed wejściem głównym na cmentarz wojskowy w Lublińcu, obok jego synów Jana, który zginął w KL Mauthausen oraz Józefa, zamordowanego przez Niemców w KL Auschwitz.

Na podstawie:
Materiały zebrane przez pana Piotra Kunce
Powstaniec Śląski - 1929r, nr.11/12
Katolik, 1914, R. 47, nr 142
Przewodnik Wiejski, 1922, R. 4, Nr. 3
Głos Śląski 1921r. nr 38