Lubliniec - Ocalić od zapomnienia

Kastrol

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Witomy wos przociele naszyj godki. Dzisiej przirychtowołech wom ło blank du..nym, srogym, wjelgachnym gorze... KASTROL. Przod u moji Omy Gryjty w doma na Łonach we staryj chałpje brali my, a we tym srogym gorze KASTROLU warzyli bety, przebocka - pościel we skrobju ze kartofli, kej śe ńy myla, ich śe ńy chahnoł ze tom skrobjom, ale wjym że dycko na skrobjo woniało, tuos przeca zblamować śe sam ńykca, w tyncos byłech malućki gizd , wjerza mjołech pjyńć lot abo byłechl szejś rokow stary. Zaworzali my tys-z w tym łonym zowdy kraułze z deklym, weki ze szpangom, na kompoty ze marmeladom. Oma robjyła dobry apfelmus - ala dzym ze jabek, mirabelek, modrych śliwek, czyńśni, na zima do maszkycyńo. A kożdo sobota hajcowało śe naprowdy fest we żeleźnioku, i kachloku, żeleźniok stoł we izbje a kachlok stoł wele kuchnie, łone łoba as hucały, łod wynglo a miały rychtich cug, coby woda we KASTROLU do kompanio gorko gynug boła, mocie wjedzieć we cynkowyj wańie jedyn po drugym we tyj jednakyj wodzie wszyjske bajtle śe tonkały, kompały. Potym na deka do izby kole żeleźnioka, rzicie grzoć. Przyndy hajcowało śe wonglym wszyndy pra.